Kada? // 12-15.decembar, 2024.
Gde? // Meštrovićev paviljon, Trg Žrtava Fašizma 16, 10000, Zagreb, Hrvatska
Galerija BelArt ove godine će se prvi put predstaviti na Art Zagreb-u, međunarodnom sajmu savremene likovne umetnosti od 12. do 15. decembra u Meštrovićevom paviljonu, jednom od remek-dela hrvatske arhitekture, izgrađenog 1938. godine.
Art Zagreb pokrenut je 2018. godine i ubrzo se etablirao kao središnje događanje hrvatskog tržišta umetnosti. Jednom godišnje na Art Zagrebu predstavljaju se najbolje galerije i umetnici iz Hrvatske, ali i regiona. Ovaj sajam jedinstveno je mesto susreta galerista, kolekcionara, umetnika, kustosa, istoričara umetnosti i ljubitelja umetnosti. Kao i na svim dosadašnjim izdanjima Art Zagreba, i ove godine biće organizovan bogat prateći program, koji uključuje niz panela i predavanja na temu tržišta umetnosti, problema sekundarnog tržišta umetnosti, uloge medija u praćenju i promociji umetnosti, digitalnih alata za razvoj publike i promocije galerija, itd. Detaljne informacije o programu dostupne su na website-u Art Zagreba link
Na Art Zagrebu, galerija BelArt predstaviće dvoje novosadskih umetnika različitih generacija i umetničkih medija, Bosiljku Zirojević Lečić i Aleksandra Stanojevića Kempu.
Bosiljka Zirojević Lečić (1971, Novi Sad) diplomirala je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 1994. godine, odsek Slikarstvo. Postdiplomske studije, odsek Slikarstvo, završila na istoj Akademiji 2000. godine. Redovna je profesorka na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, uža oblast Slikarstvo. Članica je udruženja ULUV-a i ULUS-a od 1995. godine. U okviru umetničke grupe Multiflex sarađuje sa drugim umetnicima u realizaciji multimedijalnih umetničkih projekata. Od 1992. godine izlagala je na preko 120 kolektivnih izložbi, u zemlji i inostranstvu. Izlagala je na preko 20 samostalnih izložbi, dobitnica je više nagrada za umetnički rad. Koordinatorka je nekoliko projekata iz oblasti likovne umetnosti i edukacije. Bavi se istraživanjem odnosa slikarstva i drugih likovnih medija, njihovim paralelama i preklapanjima. Odnos unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora je polje gde istražuje mogućnosti izražavanja, apstrahovanja; kroz različite materijale, ideje…u cilju povezivanja različitih medija i oblasti (umetnost, ekologija, urbanizam, vizuelna kultura…).
Osnovna premisa mog slikarskog izražavanja, već duži vremenski period, odnosi se na potrebu za stalnim eksperimentisanjem sa samim konstruktom slike – materijalom od koga je slika “sačinjena”. U već uspostavljenom sistemu geometrijskih, redukovanih formi koje čine moj slikarski izraz, površina slike – njena pikturalna vrednost, afirmiše se kao još jedno polje delovanja i mogućnosti za izražavanje. Pozicioniranje materijala/materije kao gradivnog elementa slike, pruža mogućnost rada i istraživanja u “proširenom polju slikarstva” gde određena svojstva upotrebljene materije, pružaju potencijal za razvijanje specifičnog umetničkog izraza.
Aleksandar Stanojević Kempa (1992, Paraćin). Završio Akademiju umetnosti u Novom Sadu, likovni departman – odsek slikarstvo, na klasi prof. Bosiljke Zirojević Lečić, gde trenutno završava master studije. Boravio u rezidencijalnom projektu Summer Academy of Fine Arts u Salzburgu 2015. godine, kao i na razmeni studenata (ERASMUS PROGRAM) na Faculdad de Bellas Artes, Alonso Cano, Univesidad de Granada, u Španiji 2017. godine. Do sada je imao preko 10 samostalnih, kao i veliki broj grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je prve nagrade 44. “Paleta mladih”, Likovne galerije Kulturnog centra Vrbas. Član je SULUV-a od 2021. godine. Od značajnih izložbi izdvaja izložbe u Trstu, Temišvaru, Parizu i Gracu.
Svoj dosadašnji rad karakterišem kao istraživanje i ispitivanje različitih stilova i tehnika kroz motiv portreta, prvenstveno slikarskim tehnikama, ali i grafičkim, crtačkim kao i vajarskim metodama. Zainteresovanost za ljudski lik kao temu, razvijam tokom studija, daljim istraživanjem, radom i napredovanjem, glavni fokus mog interesovanja postaje čovekov proizvod, odnosno svakodnevni upotrebni predmet koji je iskorišćen, i gubitkom svoje svrhe postaje nepoželjan i odbačen. Temom pod nazivom Mumifikacija iskazujem zainteresovanost za trodimenzionalni objekat u ljudskoj formi. Sama ideja rada prilikom izrade skulptura zasniva se na korišćenju odbačenih, neumetničkih, utilitarnih predmeta koje su deo naše svakodnevice. Velikom potrošnjom i dostupnošću predmeta koji se odbacuju na dnevnom nivou ukazujem na potrošačko društvo, konzumerizam, ali i mogućnost reciklaže u svrhu davanja novih oblika i vrednosti, menjajući okruženje, namenu i svrhu odbačenog. Takođe, baziram se na istraživanju na koji način neumetničko, postaje umetničko. Radovi su izvedeni u kombinovanoj tehnici pri izradi same konstrukcije – nadogradnjom (lepljenjem, pričvršćivanjem) različitih materijala i oblika (gotovih predmeta), kao i fizičkim delovanjem na oblik (lomljenje, krivljenje). Ovaj način formiranja konstrukcije predstavlja neiscrpni izvor novih mogućnosti i novih formi. Ta nova, apstrahovana forma obložena je različitim tkaninama. Sam pristup tehnike asocira na egipatsku mumifikaciju tela čoveka. Kolorit je baziran na korišćenju pretežno intenzivnih nijansi različitih tonova, što referiše na sintetičko i veštačko ali i na novo, u korist preoblikovanja običnog predmeta u formu od estetske vrednosti. Portret, koji je glavni motiv ovog opusa, predstavlja uzročnika taloženja otpada i glavnog konzumenta. Dimenzije ovih skulptura pariraju odgovornosti običnog čoveka na planeti.
